كمي كه به عقب‌تر بازگرديم، عكس‌هاي مشابهي از مسوولان ژاپني مي‌توان يافت: تعظيم تمام قد مديرعامل شركت خودروسازي TOYOTA در برابر خبرنگاران به‌دليل اشكال در سيستم پدال گاز توليدات اين شركت. تعظيم دسته‌جمعي 3 نفر از مديران ارشد شركت SONY براي عذرخواهي از ۷۷ ميليون كاربر شبكه آنلاين پلي‌استيشن به دليل هك شدن اين شبكه و سرقت تمامي اطلاعات كاربران در كنفرانسي خبري و در برابر دوربين‌هاي خبري به مشتريان خود، تنها نمونه‌هاي متاخر اين اتفاق است.

نمونه‌هاي وطني اما حكايت ديگري دارد: هواپيماي مسافربري ايران در اروميه سقوط مي‌كند و بيش از 70 كشته به جاي مي‌گذارد؛ پس از چندين هفته و با فشار رسانه‌ها و مطبوعات و مردم و تنها 2 روز مانده به استيضاح مسوول مربوطه، مسوولان اين امر به صرافت عذرخواهي مي‌افتند. تيم ملي فوتبال ايران با وجود تمام حمايت‌هاي مردمي از صعود به مرحله نهايي جام‌جهاني باز مي‌ماند؛ آقاي سرمربي پس از گذشت چند سال هنوز اعتقادي به عذرخواهي ندارد، 2 بيمار از بيمارستاني در تهران به دليل عدم توانايي پرداخت هزينه‌هاي بيمارستان در بيابان‌هاي اين كلانشهر رها مي‌شوند؛ مسوولان به دنبال معرفي مقصران هستند، مدتي از رسانه‌اي شدن اين قضيه كه مي‌گذرد مسوول بيمارستان مربوط (و نه مسوولان بالاتر) به ياد عذرخواهي مي‌افتند. لطفا مقايسه نكنيد!